En daar zijn we weer, dit maal live vanuit hippieparadijs Guatemala. Mocht je op zoek zijn naar dreadlocks, zelfgemaakte armbandjes, meditatiesessies of een mooie bewerkte fluit van hout: dan is dit de place to be. Gelukkig zijn er ook nog genoeg 'down to earth dingen' te beleven. Zoals een bezoek aan Antigua, de mooiste stad die we tijdens deze reis hebben bezocht. Een paar dagen chillen aan lago Atitlan, waarvan wel wordt beweerd dat dit het mooiste meer ter wereld is (zijn we het niet helemaal mee eens). En niet te vergeten de schitterende natural pools in Semuc Champey. Natuurlijk kon een bezoek aan de Maya ruines van Tikal ook niet ontbreken. Dus vanmorgen om 4 uur opgestaan om de grote meute toeristen voor te zijn en deze ruines voor onszelf te hebben. Super.
Semuc Champey is nog wel wat uitleg waard. In dit nationale park stroomt een rivier met daarboven allerlei natuurlijk gevormde zwembaden (vraag me niet hoe...). Een grote waterspeeltuin voor volwassenen. Via de rotsen van het ene zwembad in het andere zwembad springen of glijden. En vervolgens naar de grot waar je met een kaars (!) al zwemmend steeds dieper de grot in gaat. En via nauwe kruipgangetjes klim en glijd je nog verder. Mooie stalagmieten en stalactieten. Zeker een hele coole ervaring, beetje claustrofobisch is het wel. Ook was het niet echt fijn dat bijna niemand meer een kaars had op de terugweg, dus al stotend tegen alle rotsen was het teruglopen en zwemmen naar de uitgang. De tocht naar Guatemala heeft ons vanuit Nicaragua door Honduras en El Salvador geleid. Naar mijn gevoel hebben we Honduras echt tekort gedaan. Het is een prachtig land, maar veel mensen bezoeken niet veel meer dan de Bay Islands en de Copan Ruinas (Maya Ruines). We zijn een week op Utila geweest (Bay Islands), waar we hebben gedoken. Een super leuk eiland met een ware Jamaica vibe. De locals hier spreken Engels met een fantastisch accent. Gineke heeft tijdens deze week haar PADI gehaald en ik mijn Advanced. Het was best even wennen om bijna drie jaar na het behalen van mijn PADI het water weer in te gaan met een zuurstoffles, maar na een korte opfriscursus had ik het vertrouwen snel terug. Erg leuke duiken gemaakt, waarvan de meest indrukwekkende toch wel de nachtduik was. Ik had niet verwacht nog zo veel te kunnen zien in het donker (coole blauwe octopus !) Verder nog een dagje naar een onbewoond eiland geweest, op en top bounty strand. Door visser Zorro, een local met nog een tand die non-stop jointjes en sigaretten rookte en tot een paar keer toe een bijna aanvaring met een boei had, naar dit paradijs gebracht. Terwijl wij daar aan het relaxen waren heeft Zorro nog even mega tonijn en een grote barracuda gevangen. En ja, echt hygienisch ging dat er allemaal niet aan toe natuurlijk. De vis zat onder de vliegen, maar later zagen we hem zijn mooie Barracuda toch met succes verkopen aan een restaurant. Na een week werd het helaas tijd dit paradijs te verlaten, voor wat cultuur in Copan. Mooie Maya ruines en sfeervol stadje! Vooral nadat de elektriciteit weer eens uitviel en we romantisch bij kaarslicht hebben gedineerd (streetfood hebben gegeten). Onverwacht zijn we vanuit Honduras El Salvador ingegaan. We hoorden van iedereen dat we dit landje echt niet mochten missen en ben ook heel blij dat we zijn gegaan. Toerisme moet hier nog op gang komen en de mensen zijn enorm blij dat buitenlanders de moeite nemen om hun land te bezoeken. Het feit dat ze niet gewend zijn aan toeristen leverde alleen redelijk wat staarpartijen en minder vrouwvriendelijk gedrag op, maar goed, dat vergeven we ze dan maar. Over het algemeen super goede ervaring met El Sal (zoals het hier genoemd wordt). Allereerst naar El Tunco gegaan, surfparadijs bij uitstek, maar mij iets too much en eng! Wel onwijs relaxte sfeer en leuke feestjes. Daarna door naar de Ruta de las Flores. Dit zijn een aantal kleine dorpjes in de bergen in het westen van El Salvador. Op een zondag in Yuayua naar een fantastische food market geweest, heerlijk gegeten. Wederom met alleen maar locals (lees, heel goed voor ons Spaans en gezellig). Bijzonder was ook dat we in El Salvador op veel plekken door politie werden begeleid. In Yuayua zijn we bijvoorbeeld naar watervallen gewandeld en twee politieagenten hebben ons geen seconde uit het oog verloren. Hetzelfde verhaal bij vulkaan Santa Ana. We beklommen deze vulkaan met een gids, maar ook hier zijn twee politieagenten (inclusief knuppel en pistool) meegelopen tot aan de top en terug. Voor de veiligheid. Als twee celebrities zijn we die vulkaan opgegaan en hebben we ons in de krater laten fotograferen. En die krater was dit keer prachtig, met een blauw-groen kratermeer. Dit kratermeer was in tegenstelling tot de vulkaan in Nicaragua wel super zichtbaar. De afgelopen weken als vanzelfsprekend ook weer wat tijd in bussen doorgebracht om van A naar B te komen. Vooral de lokale bussen waren steeds een groot feest. Elke busrit had wel weer een vorm van entertainment. De ene keer zagen we een hele markt, met verkopers van zaklampen, shampoo, scheermesjes, alle soorten eten en drinken, medicijnen en nog veel meer voorbij komen. En andere dagen werden we vergezeld van een priester die al schreeuwend door de bus het geloof verkondigde. En regelmatig stapte er weer iemand met levende dieren in. Ook verbaas ik me elke keer weer over de rijstijl en het aantal mensen dat ze in een bus weten te proppen, heel bizar. Het meest comfortable transport van de afgelopen weken was denk ik wel onze liftsessie in El Salvador. We moesten naar ons zin iets te lang (2,5 uur) op een bus wachten en dus zijn we lief gaan lachen naar de passerende pick-up trucks. Al snel zaten we heerlijk achterop de pick-up truck en zagen we de mooie kust aan ons voorbij trekken. Genieten! Heel netjes heeft de bestuurder ons bij de juiste busstop afgezet en met ons op de bus (die er toen wel binnen 5 minuten was) gewacht. Nu dus in Guatemala, waar in tegenstelling tot El Salvador weer heel wat toeristen zijn en waar we de eerste dag daarom in culture shock hebben verkeerd. In Antigua de eerste aardige Duitsers van deze reis ontmoet (no offense, geloof me, we zijn zeer dramatische gevallen tegengekomen), waar we een paar dagen mee optrekken. Maarrrrr nu heeft een van die jongens dus een parasiet opgelopen en stinkt onze hele kamer naar een groot riool. Echt te ranzig. Zielig voor hem natuurlijk, maar ik word er persoonlijk ook niet zo vrolijk van.
Het is overigens weer bijzonder wat voor types we deze reis hebben ontmoet. De nieuwste trend onder backpackende vrouwen lijkt het niet scheren van oksels, benen en bikinilijn. Zeer charmant. Verder hebben we een 40jarige man in onze kamer gehad die meisjes heeft uitgenodigd om bij hem in bed te kruipen, ongevraagd bij meisjes op de rand van hun bed gaat zitten, hijgend en stampend door de kamer loopt en een familiepak condooms in zijn locker had, ieuwwww. Dit figuur is natuurlijk uit het hostel verwijderd, helaas voor ons pas op de dag van vertrek...