Colombia is geweldig. Voorafgaand aan deze reis werd nogal eens gevraagd: wat? ga je naar Colombia, is dat niet gevaarlijk... Nou nee. Valt allemaal reuze mee. Super gastvrij en enorm vriendelijke mensen. De eerste dagen in Bogota was het wel een beetje raar dat het overal stikte van de militairen. Vrij intimiderend. Maar na een paar dagen merkten we al snel dat dat eigenlijk allemaal schatjes zijn en ze het leuk vinden dat we hun land bezoeken.
We zijn onze trip in Bogota begonnen. Stad met zeer grote tegenstellingen. Arm zuiden en rijk noorden van de stad. Niet zo veel te doen gedurende dag. Indrukwekkend uitzichtpunt, waar je pas echt kunt zien hoe groot de stad is (8 miljoen inwoners), museo Botero en de leuke straatjes van La Candelaria. Na twee dagen Bogota zijn we samen met Katy (vriendin uit Nederland die weer in Colombia is gaan wonen), naar een mooie lagoon en het dorpje La Calera (net buiten Bogota) gegaan. Zij woont hier met haar familie, echt in de middle of nowhere. Het was fanastisch om een paar dagen met een colombiaanse familie door te brengen. Ik geloof dat we ook daadwerkelijk haar hele familie hebben gezien. Iedereen wilde ons zien en met ons uit, de Aguardiente (heftig colombiaans drankje) bleef maar komen en natuurlijk moesten onze stijve nederlandse heupen eraan geloven op de dansvloer. Na nog een avond stappen in Bogota zijn we met de bus naar Salento vertrokken. Een heel schattig dorpje in de bergen, omringd door koffieplantages en een nationaal park met 50 meter hoge palmbomen. Als echte koffieliefhebbers moeten wij natuurlijk weten waar het eigenlijk vandaan komt. Bizar blijft overigens wel dat je hier bijna nergens een fatsoenlijk bakje koffie kunt krijgen. De volgende stop was Medellin, de stad van de eternal spring! Fantastisch klimaat en dat merk je: de mensen zijn er super aardig en vrolijk en de feestjes zijn neverending. Ook hier hebben we weer als een stel prutsers op de dansvloer gestaan. De dansmoves van de colombianen zijn gewoon om jaloers op te worden. Gelukkig vinden ze het zelf maar al te grappig en willen ze het ons erg graag leren. Gepaard met aguardiente natuurlijk...
Inmiddels zijn we al een aantal dagen aan de Caribische kust. en ik wil jullie niet jaloers maken, maarrrrrr het ziet er hier echt uit zoals in de boekjes en de zon schijnt de hele dag. Blauwe heldere zee en witte stranden. Cocktails uit kokosnoten (coco loco). Kortom paradijs! Cartagena is de eerste plek die we hier hebben bezocht, misschien wel een van de mooiste steden die ik ooit heb gezien, gebouwen in koloniale stijl, dakterrassen met palmbomen, mooie pleintjes en een terras op de stadswal waar we met een mojito in de hand een prachtige zonsondergang hebben gezien. Sinds gister zijn we in Taganga (4 uur vanaf Cartagena), waar het lijkt of de tijd heeft stil gestaan. Authentiek caribisch vissersdorpje (iets minder al doordat het redelijk is overspoeld door backpackers...), overal muziek en zelfs piraatachtige mensen (ze hebben iig de looks en drinken behoorlijke hoeveelheden rum). Morgen bezoeken we het hiernaast gelegen nationale park Tayrona. Nog meer strand strand strand. Hier gaan we in hangmatten op het strand slapen! heel leuk!! Verder staan vooralsnog op de planning: de ciudad perdida (5 dagen de jungle in) en panama: over ongeveer anderhalve week zeilen we, via allerlei eilandjes (San Blas), naar Panama. Tanja Nijmeijer hebben we overigens nog niet gevonden, Daphne en ik vragen er soms naar, maar onze Engelse reisgenoot vindt dat nogal onverantwoordelijk en laat ons onze zoekttocht niet voortzetten...Het boek over haar dagboeken is hier trouwens overal te koop en bekend is ze hier zeker, la chica holandesa loca, muy muy loca...